در جستجوی پزشکی ملحد هستم. یک پزشک لاییک که هیچ فانتزی کوچکی حتی در ذهنش نباشد. پزشکی که منتظر بارش باران لطف خداوند بر سر بیمارانش نباشد. یا از آن ها نخواهد با توکل و ایمان شفا بیابند. پزشکی که هر روز ساعتی چند صرف به روز رسانی معلوماتش کند. پزشکی که انسانیت و انسان را تنها موضوع اصیل بداند. پزشکی که درآمد اقتصادی برایش وسیله باشد. که همه ی بیمارانش را اعضای خانواده و عزیزانش بپندارد. که...
اگر چنین پزشکی بیابم یقین دارم که خوب خوب می شوم.
- یاد داشت های یک بیمار چند ساله- (زیر ویرایش)
سیاوش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر