۱۳۸۶ اسفند ۲۰, دوشنبه

سلام، خداحافظ


او بود
با تمام لبخند ها برای عکس ها
با تمام صدایش، طنین نه چندان با شکوه شادی
با تمام خاطراتش
که خاطری آزرده داشت ...
من از که سخن می گویم؟
نپندار که حرف از رفیقی است شفیق
یا خویشی بس آشنا!
سخن من تنها از یک انسان بود
از هر انسان که بود
و اکنون که نیست
تمام لبخند ها و صدا ها و خاطرات مشترکمان را
فراموش کرده ایم.

هیچ نظری موجود نیست: