« زن وجود ندارد.»
ژاک لاکان برای مرضیه
با این همه اشاره
با این همه نماد
زیر تازیانه ی تاریخ
محکوم قساوت زمانه
و مجروح قضاوت زمان
تو تنها ایستاده ای با بیرق انسان بر دست تکه تکه شده ات
تو ایستاده ای
تنها
تا زنانگی را دوباره بازنمایی
تا فاعل تمام افعال شوی
تن های لمس را
از مرداب و چاله ها
به شوره زار حقیقت بیافکنی.
تو وجود داری
درجهان
برای آبروی تمام زنان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر